Bu arada vasistasın mucidi ciddi ciddi Almanlarmış, bu lüzumsuz bilgiyi de burada paylaşmış olayım.
Yine malumunuz sonbahar ve kış hasebiyle kendisini depresyonun mevta gibi soğuk kollarına bırakmış bir takım zevât-ı kiram, mutsuz, neşesiz, perperişan hallerde ortalıkta zombi gibi dolaşmakta. Bu da bana vakt-i evvelde yazdığım bir konuyu hatırlattı. Bu arkadaşlara bir faydamız dokunsun, bilinçaltı ile ilgili bir bulguyu da burada tekrar paylaşalım istedim.
Sokağın genel bir sesi vardır. Her ülkeye, şehre, semte göre değişir mi bilmem ama bu sese alıştığınız zaman her duyduğunuzda kendinizi daha rahat, dinç, sağlıklı hissedersiniz. Bunun sebebi aslında psikolojiktir.
Biz evlerde, apartmanlarda ve bilimum kapalı mekanlarda barınan insanlar, kışları barındığımız noktaya dışarıdan soğuk dolmasın ama güneş girmeyen eve de kafam girermiş diyerekten cam adını verdiğimiz nadide hammaddeyi kullanarak pencereler yapmışızdır. Yazın ise ortalık gavur amı gibi cayır cayır yandığından bu pencereleri açık bırakırız. Bu sayede kışın duymadığımız sokak sesi yazın evin içine dolmaya başlar. Bu da bilinçaltımıza yaz mevsiminin rahat, sağlıklı ve dinç geçirdiğimiz bir zaman dilimi olduğunu işler.
Gelgelelim bu sesi evde değil sokağa çıktığımız vakit duymamız halinde bu etkileşim ziyadesiyle yaşanmaz. Zira beyin, sokakta olduğunun, seslerin bu sebepten duyulduğunun ve kışın da sokağa çıkabildiğimizin farkındadır. Bu yüzden sokağa çıktığımızda ses faktöründen ziyade ısı değişimi, oksijen basıncı, kokular, rüzgar gibi faktörler bilinçaltımıza göre daha ön plandadır.
Bu sayede kış mevsiminde havanın çok soğuk olmadığı günlerde pencerelerinizi açarak kendinizi bir nebze sebepsiz mutluluğa kaptırmanız mümkün. Dışarıdan duyacağınız ses otobüs kornası, motor sesi, ezan gibi şeyler bile olsa bilinçaltınız bu sesin dışarıdan geldiğinin farkında olacak ve beyin vücudun yaz mevsiminde davrandığı gibi davranmasını sağlayarak kendinizi iyi hissedebilmeniz için gerekli hormonları üretecektir. Öyle ki, bu işlemin sonunda dışarıdaki soğuktan dolayı üşüseniz bile denizden yeni çıkmış, havluya uzanana kadar melteme tutulmuş gibi hissedersiniz.
Depresyonlu mutsuz kızceğizlerimize arz ederim.
